Improving your English Language

Language is a medium of communication. There are over 6000 languages spoken by the entire human race. And through further reading, I found out that the most spoken language is Chinese, followed by English. Malay/Indonesian is at #9. So, based on that statistic, of course we can’t deny the importance of mastering the English language. I must admit that I am not really that good in English, but I still want to share some tips on improving the language. Actually this can be applied to any language that you wish to learn. For myself, I had the opportunity to learn Arabic language too, but after 10 years , it totally slipped my mind and I regret that.

1. Like any language, it must be spoken, and practiced. Don’t be afraid or shy to speak although it may be broken English. It is totally fine. It may be difficult and frustrating at first but it can be done. Peers , parents and teachers play a big role in encouraging others to speak in English. Speaking is important in practicing our pronunciation and building our confidence.
I know that a lot of us are inferior when it comes to communicating in English. We think too much about the perception of others. Put that aside. Remind ourselves that whatever other people think, the main point is that you want to improve your English.

2. Read English materials – newspapers, magazines, novels, books. With lots of reading, we can familiarise ourselves with the language. Especially when it comes to learning grammar. Yes of course in the school we are taught the rules of English grammar, but sometimes there are exceptions, and you can identify this by reading. Reading will also add on to your vocabulary.

3. Find the why. If we know the answer to “Why do you have to learn English?” then it will be easier for us to motivate ourself. For me, I have to learn English because most of the reading materials nowadays are in English and by mastering English, it will help me to get through job interviews.

4. Write. Practice writing. Blogging is a way to practice writing. Share your thoughts and stories to others. Write comments in FB or twit in English.

5. Listen to English materials. English songs, listen to English radio stations. But be careful with the language used. It is known that sometimes the language used is not proper English.

6. Watch English materials. Dramas, movies, cartoons. I don’t see anybody having problem with this tip right? When you watch these materials, ignore the subtitles.

7. Make English learning fun. Don’t get tense by learning English. It should be fun and enjoyable. Try language games and activities.

Easier said than done right? But if don’t even try, then of course it won’t be any easier to learn English. So give it a try ok? :)

Minggu Filem Islam

Anda peminat filem? Saya sememangnya suka menonton filem, malangnya selain daripada kesuntukan masa, filem yang ditayangkan juga kadangkala kurang menepati citarasa saya. Ya, memang filem merupakan satu aktiviti santai tetapi saya lagi menggemari filem yang ada pengisian samada dari jalan ceritanya (paling penting) , cinematography serta CGI. Barulah berbaloi kan?

Jadi pada penggemar filem, jangan lepaskan peluang untuk turut serta menonton filem bertemakan Islam yang ditayangkan secara percuma!



Menarik juga menonton karya dari negara lain ni, asyik dengan filem US je. Kalau filem tempatan pula...memang fikir banyak kali untuk menonton. Kesemua cerita kelihatannya menarik. Saya hanya pernah membaca & menonton Laskar Pelangi. Filem daripada Indonesia yang walaupun memang bagus sangat ceritanya, namun tidak pula ditayangkan di Malaysia (adakah orang Malaysia tidak tahu menghayati cerita sebegini?). Memang saya sarankan filem tersebut untuk ditonton.

Kalau filem daripada timur tengah, lagilah kurang sangat diberikan perhatian di Malaysia. Saya pon jarang menonton filem dari sana. Tetapi apa kata kita cuba, barangkali boleh membuka mata dan minda kita. Jika mahu melihat sinopsis filem-filem tersebut, boleh lihat di sini

Jadi jika berkelapangan, silalah ya ke Kompleks Studio Merdeka.

p/s: Hmm...tak sabar menantikan filem Mualaf!

Happy New Year!

Images from Dino De Luca @ freedigitalphotos
http://www.freedigitalphotos.net/images/view_photog.php?photogid=90


Hijrah or the flight/migration simbolises a new year in the Islamic calender. I don't really like to use the word flight/migration so I will use hijrah since hijrah doesn't translate to flight nor migration.It seems like hijrah is running away. We definitely relate hijrah to the historical event that happened to Prophet Muhammad SAW & Muslims that migrated from Makkah to Yathrib. But Hijrah started way earlier than that. Before hijrah, first of all they have to know why they needed to hijrah.

At that time, Muslims were oppressed, tortured, and jeered at. The people of Makkah didn't really embraced Islam. And of course it was also Allah's command to hijrah. But ok, even if they know that they need to hijrah...what happened next? Did they just gathered, packed their belongings and go? Of course they need to plan, strategise...where do they need to go... how, who else can help them.

And if we look back, they didn't just simply or concidently just went to Yathrib. Muslims went to several other places such as Ethiopia and Thaaif. Even on the way to Yathrib they stopped at Quba'. So, the Hijrah includes everything from understanding the why, the planning and implementing the Hijrah.

And the concept of Hijrah started even way before Prophet Muhammad's time. For example in Prophet Moses time, the Israelites escaped from the Pharoah in what they call as Passover. And we can also see the concept of Hijrah in Prophet Noah's escape from the big flood.

So with the new year coming, lets really understand and apply the concept of Hijrah.
Make our new years resolution, plan the work and work the plan. I wish you a happy new year, and may you achieve and succeed in what ever you plan for in this year.

Isu Tauhid Golongan Wahhabi,Sunnah wal Jamaah & Penggunaan Nama Allah

Berkira-kira juga untuk menulis mengenai isu ini. Isu ini agak berat dan memang hangat diperkatakan kebelakangan ini terutama setelah penahanan dan pendakwaan ceramah tak bertauliah oleh JAIS ke atas Dr Mohd Asri. Saya bukanlah orang yang layak dan tidak pula bertauliah, namun begitu terdapat persoalan yang ingin dirungkai, makanya saya nukilkan juga isu ini dalam blog saya. Semoga mendapat maklumbalas daripada pihak pembaca.

Saya tidaklah belajar agama sebegitu tinggi, namun saya mengetahui bahawa tauhid itu mengesakan Allah (asal kata wahid/ahad) Tuhan itu satu, tiada sekutu baginya, itulah yang difahamkan daripada kecil lagi. Sebelum ini saya tidaklah pula mengetahui mengenai Tauhid tiga serangkai (Rububiyah, Uluhiyah & Asma' wa sifat) yang diwar-warkan secara meluas baru-baru ini. Di dada akhbar berkali-kali diterangkan mengenai kaitan golongan Wahhabi dan Tauhid tiga serangkai, menyuruh rakyat agar berwaspada, menyatakan bahawa Tauhid tiga serangkai tidak disyariatkan, ia adalah bertentangan dengan akidah Ahli Sunnah wal Jamaah, jadi mesti berwaspada dengan golongan Wahhabi ini. (Di sini saya bukan hendak membincangkan mengenai Wahhabi, cuma mengenai isu Tauhid sahaja).

Waspada 'tajdid' Wahhabi (U.Melayu)
Bahaya taklid dalam tauhid (U.Melayu)
Tauhid tiga serangkai disyariat dalam Islam?

Antara kandungannya :

Tauhid rububiah didefinisikan dengan makna mengesakan Allah pada ciptaan, pemerintahan, takdir, pentadbiran dan perbuatan-Nya serta dalam memberikan suatu kesan.Manakala tauhid uluhiah didefinisikan dengan makna mengesakan Allah dalam hal peribadatan tanpa mengambil seorang manusia pun bersama Allah sebagai sembahan.Tauhid Asma' dan Sifat pula didefinisikan dengan makna mengesakan Allah pada apa yang dinamakan dan disifatkan dengan diri-Nya, sebagaimana yang terdapat di dalam kitab-Nya atau yang didapati daripada lidah nabi-Nya yang telah menetapkan dengan apa yang telah ditetapkan bagi diri-Nya.

Apabila ditanya dari mana nas al-Quran dan sunnah yang menyebut pembahagian yang jelas bagi tauhid tiga serangkai iaitu tauhid uluhiah, tauhid rububiah dan tauhid asma' wa sifat, pendokongnya yang mengaku berpegang dengan al-Quran dan sunnah pun, teragak-agak mendatangkan hujah.

Kesimpulannya, pemahaman Tauhid Tiga serangkai yang dikatakan berpunca daripada golongan Wahhabi ini adalah tidak sesuai malahan menyeleweng pula daripada Ahli Sunnah wal Jamaah.

Namun begitu saya teringat pula kepada isu penggunaan nama Allah oleh penganut agama Kristian yang dihalang keras oleh golongan Ulama dan dengan alasan berikut dalam :

Jangan kelirukan perkataan Allah

Antara kandungannya :

Persatuan Ulama Malaysia (PUM) menentang sebarang penerbitan bahan bacaan agama lain menggunakan perkataan Allah kerana ia boleh mengelirukan masyarakat majmuk di negara ini. 'Setelah menimbangkan maslahah dalam konteks Malaysia, PUM mengambil pendirian bersetuju bahawa perkataan 'Allah' tidak wajar digunakan bagi agama lain selain daripada Islam. Sambil merujuk kepada isu akhbar mingguan Herald Catholic yang mencetuskan kemarahan masyarakat Islam kerana menggunakan perkataan Allah dalam edisi terbitan bahasa Melayunya, Ahmad Zahid menegaskan, perkara itu sepatutnya tidak timbul sekiranya semua pihak prihatin dengan kedudukan Islam sebagai agama rasmi negara. Mohd. Roslan seterusnya menyatakan secara khusus, perkataan Allah mempunyai partikel 'al' iaitu al-ilah yang dalam bahasa Inggeris, ia merujuk kepada The Only God.

''Justeru adakah orang bukan Islam mempunyai konsep yang sama? Sudah tentu tidak," katanya. Dalam hal ini, katanya lagi, terdapat ayat al-Quran yang menyebut, ''bila ditanya kepada mereka (yakni bukan Islam) siapakah yang menjadikan langit dan bumi? Lantas mereka menjawab, Allah." Jelas Mohd. Roslan, meskipun dalam ayat itu, orang bukan Islam menggunakan perkataan Allah, ia adalah merujuk tentang Allah sebagai tuhan dalam konteks rububiyah (ketuhanan) dan bukannya uluhiyah (keesaan Allah).

OK, jadi persoalan di sini, kenapa dalam isu penggunaan nama Allah, boleh gunakan Tauhid tiga serangkai sebagai alasan untuk tidak membenarkan mereka menggunakannya, dan kemudian baru-baru ini mengatakan bahawa ia tidak selaras pula dengan Ahli Sunnah Wal Jamaah ? Lebih-lebih lagi setelah isu golongan Wahhabi giat diperkatakan. Adakah agama digunakan sebagai alasan untuk membenarkan atau menidakkan sesuatu perkara? Kenapa pula ia tidak konsisten? Bukankah ini lagi mengelirukan sekian rakyat yang dahagakan ilmu? Kejap cakap macam ni, lepas tu lain pula. Tapi seperti yang saya cakapkan, siapalah saya? Orang yang tak punya tauliah. Kepada pembaca budiman yang berpengetahuan, minta pencerahan.

Bahasa Jiwa Bangsa

Kebelakangan ini semakin giat dijalankan usaha untuk memartabatkan kembali Bahasa Melayu dengan motto yang tidak asing lagi “Bahasa Jiwa Bangsa”. Saya pun bukanlah seorang sasterawan negara, bahkan semasa di sekolah dahulu, ingin saya nyatakan di sini dengan perasaan kesal bahawa subjek Bahasa Melayu merupakan subjek yang begitu enteng di pandangan mata saya. Mengapa? Jawapan mudahnya kerana saya Melayu, jadi Bahasa Melayu itu seharusnya sudah sebati dengan diri, sudah secara alami dapat menguasai bahasa tersebut dan ia tidak perlu dipelajari terlalu mendalam. Di tambah pula dengan subjek-subjek lain yang dirasakan lebih penting untuk ditelaah.

Mungkin kebanyakan orang memahami bahawa Bahasa Jiwa Bangsa bermaksud Bahasa dapat menyatukan satu bangsa. Dengan menggunakan Bahasa Melayu, maka kesatuan antara rakyat dapat dipupuk, jadi Bahasa kebangsaan perlu dimartabatkan. Namun bagi saya, saya memandang ungkapan tersebut dari sudut yang berbeza. Ini yang menarik dalam berbahasa. Ia subjektif, bergantung kepada persepsi penulis atau pembacanya.

Bahasa Jiwa Bangsa menunjukkan bahawa sesuatu bangsa itu amat memerlukan bahasa. Ini kerana bahasa merupakan perantara dalam berkomunikasi, dalam menyampaikan dan menyebarkan maklumat. Kita perlukan bahasa untuk memahami sesuatu perkara atau sesuatu konsep. Kesimpulannya kita perlukan bahasa untuk hidup! Apakah bahasa yang paling penting sekali? Bahasa Melayu? Bahasa Inggeris? Apa yang ada disekeliling kita merupakan bahasa yang paling penting. Lihat dunia ini dan kita akan mempelajari banyak perkara daripada “bahasa”nya. “Bahasa” alam. Cuba kita bayangkan seorang orang Melayu, Cina, India dan Arab bertemu dan masing-masing tidak mengetahui bahasa lain selain bahasa mereka sendiri. Alam inilah bahasa universal bagi mereka kerana bunga tetap difahami sebagai bunga walaupun seorang mengatakan bunga, seorang lagi hwa, pushpa ataupun zahrah. Dan memang betullah “bahasa” itu yang menyatukan kita semua.

Namun mengenai isu memartabatkan Bahasa Melayu ini, adakah wajar jika kesalahan hanya diletakkan kepada rakyat marhaen yang berkomunikasi dalam bahasa lain ataupun rojak? Hingga dikatakan merosakkan bahasa. Cuba perhatikan ayat di bawah :

“Bahasa pengaturcaraan atau bahasa kompulasi ialah teknik komunikasi piawai untuk menjelaskan arahan kepada komputer Ia merupakan satu set peraturan sintaktik (syntactic) dan semantik (semantic) yang digunakan untuk menghasilkan sebuah program komputer”

Istilah penting untuk menghuraikan bahasa pengaturcaraan diambil daripada Bahasa Inggeris. Jadi di mana signifikannya penggunaan Bahasa Melayu? Dan kadangkala terma yang digunakan tidak terdapat ataupun belum ada di dalam Bahasa Melayu. Kita disuruh menggunakan Bahasa kebangsaan sedangkan bahan ilmiah banyak dalam Bahasa Inggeris. Kita harus faham bahawa kita belum lagi sampai kepada tahap yang tinggi dalam mencipta atau menginovasi ilmu. Kita pengguna atau baru pengkaji ilmu. Kita dalam tahap belajar. Saya rasa seolahnya boleh digelar bodoh sombong jika kita tidak mahu mempelajari bahasa lain untuk mendapat ilmu.

Kemudian, bagaimana pula usaha penterjemahan? Penulisan buku, novel dll? Saya belum mengkaji secara terperinci, tetapi ingin saya nyatakan di sini bahan bacaan daripada Dewan Bahasa & Pustaka agak sukar diperolehi kerana ia tiada di kedai-kedai buku terkemuka seperti di MPH, Popular, Kinokuniya ataupun Gramedia.

Bahasa …jika satu bahasa tidak menimbulkan rasa kepentingan, tidak lagi relevan bagi sesuatu bangsa, maka jiwanya akan mendapatkan bahasa yang baharu…

P/S – Standard Guru Malaysia, hmmm adakah “standard” satu perkataan Bahasa Melayu?